همکاری با ظالم!؟

همیشه توی گوش ما فرو کرده اند که آدم باید از همکاری با ظالم طفره برود تا خدای ناکرده در ظلم او شریک نباشد.

در این مورد حتی گفته شده که اگر شما در شرکتی کار می کنید و ملاحظه می نمایید که رییس شما کارها و فعالیت های خلاف قانون انجام می دهد خیلی زود باید استعفای خود را تقدیم نموده و "ما نیستیم" را به سمع و نظر وی برسانید.

سوالی که در اینجا مطرح می شود این است که اگر واقعا چنین است چرا همه ما امیر کبیر را مردی بزرگ می دانیم که باید او را بابت خدمات فراوانی که به کشور ما کرده شایان ستایش بدانیم؟ مگر ایشان صدر اعظم پادشاهی ظالم و خون خوار، که بالاخره خون امیر این مملکت را هم ریخت، نبود؟

جواب را باید در همکاری یا عدم همکاری جستجو نکرد و به چگونگی همکاری توجهی ویژه معطوف داشت! اگر همکاری مانند همکاری آقاخان نوری باشد و طرف بخواهد با تایید فرمایشات سلطان او را در جنایت ها و ظلم ها و مال مردم خوری ها جری تر و جسورتر نماید، تا از این میان کلاهی هم نصیب ببرد، قطعا این نوع همکاری بسیار مذموم و نکوهیده است؛ اما چنانچه همکاری از نوع همکاری امیر کبیر باشد و فرد بخواهد رفتار مستبدانه سلطان را تعدیل نموده و کاری کند که دوران "با امیر بودن"، برای مردم، بسیار لذتبخش تر از دوران "بی امیر بودن" باشد چه بسا بسیار خوب است که اصولا فراموش شود میرزا تقی خان وزیر کدام پادشاه بوده است!

+ نوشته شده در چهارشنبه بیست و سوم خرداد ۱۴۰۳ ساعت 17:45 توسط محمد ماکویی  |