"کلان نگری" کار رای دهنده ها نیست!

به سرایدار شرکت گفتم: "چرا به احمدی نژاد رای دادی؟"

صادقانه گفت که درگیر حل مشکل جهیزیه دخترش بوده و چون "محمود" این مشکل را حل کرده، او را برای ریاست جمهوری از بقیه مناسب تر دانسته است!

در غیبت وی به همکاران گفتم که حتی اگر سرایدار، آدم اشتباهی را برگزیده باشد؛ باید انصاف داده و پذیرفت که از بسیاری تحصیلکرده ها شیوه بهتری را برای انتخاب رییس جمهور در پیش گرفته است.

داستان بالا را وقتی به یاد آوردم که رادیو گوش می کردم و شنونده مکالمه آقای مجری و میهمان خوب برنامه بودم:

-چطور رییس جمهوری را دوست دارید؟

-رییس جمهوری که مشکلات ورزش کشور را مرتفع کند!

-بهتر نیست که کلان تر به ماجرا نگاه کرده و مشکلات مهمتر کشور را مورد توجه قرار دهید؟

از نظر من، حرف آقای مجری بیراه بود؛ زیرا کلان نگری کار رای گیرنده ها هست و کار رای دهنده ها نیست!

برای اینکه حرف خود را با دلیل قانع کننده توامان سازم فرض می کنم که می خواهم در انتخابات شرکت کنم و بدین منظور مشکلات مهم جامعه، که در باره آن ها بارها و بارها در شبکه های اجتماعی مجازی و کانال های ماهواره ای و صدا و سیمای خودمان دیده و شنیده ام، لیست می کنم:

آلودگی هوا، تورم، گرانی، ازدواج جوانان، فرزند آوری، بیکاری، مسکن و .....

این فهرست می تواند حالا، حالاها ادامه داشته باشد و هر قدر هم تلاش کنم قطعا اقلام مهمی را از قلم خواهم انداخت!

بی خیال این موضوع می شوم و به سوال بعدی می رسم: از میان این ها کدام از بقیه، برای کشور، مهمتر است؟

جواب دادن به این پرسش اصلا ساده نیست و وقتی من با مدرک کارشناسی ارشد و به مدد سال ها فعالیت مطبوعاتی و اجتماعی نمی توانم پاسخ درستی به این سوال بدهم، تکلیف و اوضاع و احوال بسیاری از مردم کاملا دستمان می آید!

مسئله دیگر این است که قدرت تبلیغاتی، خواه از داخل کشور نشات بگیرد و خواه از آنسوی آب ها آتش بیار معرکه باشد، می تواند مرا تحت تاثیر قرار داده و باعث شود من بعضی مشکلات کلان را ریز دیده و برخی موضوعات پیش پا افتاده را مهم قلمداد کنم.

روی این حساب است که عقیده دارم اگر کسی مایل است در انتخابات شرکت کند بهتر است حتی به در و همسایه کاری نداشته باشد و خودخواهانه کسی را برای اداره امور کشور برگزیند که اوضاع و احوال وی و خانواده محترم را بهبود بخشد!

اگر همه چنین کنند رییس جمهوری انتخاب خواهد شد که برای رفع بیشترین و شدید ترین مشکلات مبتلابه جامعه برنامه دارد و می تواند با کلان نگری، بیشتر افراد جامعه را از خود راضی نماید؛ ضمن اینکه در همین حال قادر است گوشه چشمی هم به رفع مسائلی داشته باشد که دغدغه شمار کوچکی از رای دهندگان می باشند.

+ نوشته شده در شنبه نوزدهم خرداد ۱۴۰۳ ساعت 18:28 توسط محمد ماکویی  |