از "ویلای ساحلی" تا "اعتراض"!

جایتان خالی بود و نبود! دیروز به اتفاق همسر گرامی از فیلم کمدی "ویلای ساحلی" دیدن کردیم!

جایتان خالی بود؛ چون فیلم سرشار از لحظات و دقایق کمدی و فرح بخش بود و شما تا انتها فیلم را تعقیب می کردی، بی آنکه ذره ای احساس خستگی نمایی!

جایتان خالی نبود؛ چون فیلم نه تنها غیر آموزنده بود، بلکه کاملا بد آموزی داشت!

داستان "ویلای ساحلی" به سرایداری مربوط است که از نبود صاحبخانه سوء استفاده کرده و ویلای به آن بزرگی را، بی کسب اجازه از مالک، اجاره می دهد.

با اطلاع صاحب ویلا از ماجرا، سرایدار مورد بخشش قرار می گیرد.

در سکانس پایانی فیلم؛ هم با صاحب ویلا روبرو می شویم که در خارج از کشور به سر برده و به دلیل اختلاس نمی تواند به ایران برگردد و هم با سرایداری که مدت زمان اجاره دادن خانه را بیشتر کرده و تا دلتان بخواهد( یا دلش خواسته) پول به جیب می زند!

معمولا در فیلم هایی که در آن ها خلاف صورت می گیرد، شاهد لو رفتن خلافکار و دستگیری او هستیم و بینندگان محترم متوجه شده و می آموزند که هیچ کس نمی تواند خلاف بکند و از مجازات قانونی قسر در برود و لذا هر که خربزه بخورد باید پای لرز آن بنشیند!

در "ویلای ساحلی" اصلا اینطور نیست و هم آنی که مال و منال ملت را بالا کشیده، و آدم خوبی هم به نظر می رسد، در خارج کشور حالش را می برد و هم مشابه داخلی او که مال و منال ملت در اختیارش واقع شده محق می گردد که به مراتب بیش از سهم خود را مال خویش نموده و بالا بکشد!

اگر اشتباه نکنم؛ در فیلم "اعتراض" با عبارت آموزنده "چی میشه اگه همه از هم بدزدن!" روبرو هستیم!

در "ویلای ساحلی" چنین چیزی نیست و دزدها در کنار هم یا دور از هم، بدون آنکه نگران واکنش و یا حتی آگاهی ملت باشند، می نوشند و می خورند و در مصرف زیادی روی می کنند و کلا زندگی خوب و خوشی را می گذرانند!

+ نوشته شده در شنبه بیست و یکم بهمن ۱۴۰۲ ساعت 17:47 توسط محمد ماکویی  |